موشی دم بریده
بابام برام خریده
بلوز رنگ رنگی
روش عکس موشی داره
موش موشک قشنگی
وقتی اونو می پوشم
روی سینه ام میشینه
هرکاری انجام میدم
میشنوه و میبینه
دیروز اونو پوشیدم
رفتم برای ناهار
گفتم مامان زودی باش
غذای من رو بیار
اون نمی خورد غذا رو
شاید خجالتی بود
یا مثل من عاشق
سوپ و اسپاگتی بود
هر چی که من می خوردم
به موش موشی می دادم
دور از چشم مامانم
تو دهنش می ذاشتم
سفره که جمع و جور شد
مامان جونم منو دید
حسابی داد و قال کرد
بیچاره موشی ترسید
با اینکه مادر من
از پسرش رنجیده
دلم خوشه که سیره
موشی دم بریده
کبری حسینی/ مربی هنری مرکز دیلم
میلاد حضرت زهرا(س) و روز مادر
شعر اعضای نوجوان به مناسبت روز مادر
1 -به حضرت زهرا(س):
ای عشـق مـن ای بـرتـر از رؤیـای مـن
ای تسـلی بخش در شب های من
ای که تو هسـتی نوید زنــدگی
کاشتــی در مــن امیــد زنـدگی
ای کــه در ایــمان و تقــوا بــرتـری
الگوی زن ها تو هستی ؛سروری
فاطمه پورشمس /عضو ادبی مرکز اهرم
2- به مادر که خود معنای زندگی است:
هانیه شیخیانی/ عضو ادبی مرکز خورموج
سوم خرداد
به مناسبت سوم خرداد و روزهای جنگ:
صحرا پر از سکوت و تب و گریه ی تفنگ
می خواند با صدای بدی شروه- بنگ ...بنگ-
ترسی عجیب روی تن خاکریز ریخت
از وحشت سکوت شب و زوزه ی فشنگ
این سمت خاکریز خدا بود و آن طرف
تاریکی و هجوم شب و لانه ی پلنگ
آن پشت رنگ سبز درختان پریده بود
از ترس آب سمی دهقان گیج و منگ
اینجا غروب غرق تماشای مدرسه
آقا مدیر گرم سخنرانی قشنگ
این سمت خاکریز کسی گریه می کند
آقا اجازه آمده ام ثبت نام جنگ
اینجا کلاس درس علوم حماسه است
یک بیست می دهند به هر بچه ی زرنگ
تاریخ و جبر و هندسه اینها ، همیشه هست
اما حماسه ها شده تدریس ، هشت زنگ
حالا ستاره چشمک مشکوک می زند
انگار حمله ای شده! بیدار! بی درنگ
هی بچه ها ! سیاهی شب حمله کرد ! ایست...
از هر طرف نظام ...به صف ... بچه های هنگ
سید! صدای نعره ی تانکی شنیده شد
ژ-3 ...کلاش... دسته خبردار!پیش فنگ
حاجی!به گوش اسلحه امشب نمی رسد
شد کار یکسره، با سرنیزه ، چوب ، سنگ
این ماجرای مدرسه را هرکسی شنید
حتی شنید دور ترین کشور فرنگ
یک جمله روی دفتر شب نقش بسته است
آقا اجازه آمده ام ثبت نام جنگ
شاعر: مرتضی خلیلی
شعر نوجوان
زینب سهولی(دیر)
- به خودم و آنهایی که مثل من زمینگیر شدند...
یه شب ستاره خانوم
از اون بالا صدام کرد
چشای غرق نورش
نگاه توی چشام کرد
* * *
گفتم بله ! بفرما
ستاره ی طلایی
گفت : خیلی وقته ازما
دوری مگه کجایی؟!
* * *
دیدم که راستی راستی
از اسمون بریدم
دیگه مث اون روزا
به بالا دل نمیدم
* * *
شدم یه پا زمینی
با رنگ وبوی خاکی
پاهام گیر زمینه
دلم حسابی شاکی
* * *
گفتم ستاره خانوم
شرمنده ! وقت ندارم
اما شاید یه روزی
زمینو جا بذارم
* * *
ستاره خنده ای کرد
خنده ی تلخ وسردی
انگار می گفت : عزیزم
تو با خودت چه کردی؟!
زینب سهولی /مربی فرهنگی کانون مرکز دیر
فاطمه اسماعیلی (خورموج)
شهادت بانوی آب ها را به سوگ نشسته ایم ...
ام ابیها !
«منم پهلوی تو
شکسته و خسته!»
بیا و حس بودن را
به تن یخ بسته غزلهایم
بنشان!!
فاطمه اسماعیلی /مربی ادبی مرکز خورموج