الهه بیگناه(خورموج)
لحظه ی بلوغ
زمان فرا میرسد
یال هایش مرا تا
اوج می کشاند
و آن جا بیت معمور
مرا نجات میدهد
جایی شاید نزدیک کعبه ات
و من با بالهایم
تو را تنگ در آغوش می کشم
و تو چقدر آرام گهواره ی
باورم را تکان می دهی
آن جا که پریشانی
چادر سیاهش
را علم کرده.
الهه بیگناه/عضو ادبی مرکز خورموج
کوثر بحرانی (دیر)
قایق کوچک من
پدر بزرگ خوب من
باکاغذای رنگی
برای من درست کرد
یه قایق قشنگی
( بارون میاد شروشر )
( جوبا می شن پر و پر )
قایق من روی آب
هی می خوره سر وسر
حالا توی خیالم
سوار قایق می شم
پا میشم ومی خندم
پارو تو آب می کشم
خواب های من تموم شد
یهو پریدم از خواب
صبح شده بود دوباره
شب رفته بود با مهتاب
پرنده ها با پرواز
با هم می خوندن آواز
اینا همش یه خواب بود
یه خواب پر رمز وراز
کوثر بحرانی/عضو کلاسهای ادبی مرکز دیر
فاطمه اسماعیلی (خورموج)
به معلم اول دبستا نم:
یاد باد آن روزها
میز،تخته،گچ و دفترچه ی خالی!
دفتر خالی مشق من و تو
یاد باد آن روزها
همکلاسی،معلم،ناظم و خط کش
مستخدم خوب،و من خالی از علم
خالی از عشق و محبت
تهی از روح هنر
یاد باد آن روزها
دفتر شعر و دو بیتی "صبا"
که یکی قافیه و وزن نداشت
یاد باد ان روزها
پشت هر میز کلاس
پشت دفتر چه سبز احساس
پشت نیمکت و قلم
پشت بر تیرگی تخته سیاه
پشت بر لرزش افکار تهی
ذهن من یاس وجودت بویید
یاد باد آن روزها
آمد آن منجی خوش قامت سبز
آمد آن روح بلند ایثار
که الفبای وفاداری را
بر سر دفتر دل نقش کند
آمد او تا که کند
خویش فدای من و تو
و دریغ از من وتو
که نبردیم به جایی ره خود.
و کنون چندین سال
پس از آن خاطره ها
وای ما خالی از علم
وای ما خالی از عشق
یاد باد آن روزها
برگ دفتر تهی از مشق شبانه
من و تو لرزان باز
چشم در چشم زمین دوخته بودیم و
خجالت زده دنبال بهانه!
که معلم این بار
باز قبل از من و تو
با صدای بم و خش داری گفت:
باز هم؟!
آری باز هم ننوشتیم!
یاد باد آن روزها
که معلم می گفت:
من و تو ما هستیم،اگر این تفرقه از بین رود
بچه ها!روح بلند همت
روح زیبای صداقت ،عزت
پشت دستان شما سبز شود
پس بکوشید ،بکوشید
که فردا دیر است
و من و تو باز هم
فکر ننوشتن تکلیف شبانه بودیم؟!
فکر آوردن یک تازه بهانه بودیم!
یاد باد آن روزها
یاد باد آن روزها
فاطمه اسماعیلی / مربی ادبی خورموج
به مناسبت روز ملی خلیج فارس
به خلیج همیشه فارس:
از سکوت دل
تا بارش نگاه
از طراوت احساس
تا سبزی عشق
از زلال لحظه ها
تا آبی دیدار
فاصله ای نیست
چیزی بگو
که فاصله ی من و تو
فقط نگاهی است
که به غبار لحظه ها آغشته است
چیزی بگو...
چیزی بگو
تا دل در ابری نگاهت آب شود
ای بهترین غزل زندگی
فاطمه اسماعیلی/ مربی ادبی خورموج
سارا نمیر (دیلم)
تقدیم به گمشده بقیع ؛ حضرت فاطمه زهرا:
اگر عالم شود انگشتر ناب
تـو برانگشـتر عالـم نگـینی
اگردریا شود یک لحظه درخواب
تو تعـبیری ز خـواب بهترینی
اگر مرهم شود عشقت به دردم
بدان در دل تو عشق برترینی
اگر بی رنگ گردد یک گل یاس
تو با زیــبائیت رنـگ آفـریــنی
اگر افسانه ها باشند رویا
تــو رویای دل انــگیز زمینـی
سارانمیر / عضو ادبی مرکز دیلم
*پ.ن: با تشکر از مربی ادبی مرکز دیلم خانم سوسن حیاتی