نشست ادبی جم

  نشست ادبی " قلم ؛حماسه  ؛آزادی" دربوشهر( مرکز جم  ) 

  

مرکز جم روز دوشنبه برابر با سوم خرداد ماه به مناسبت روز آزادسازی خرمشهر ضمن برگزاری مراسمی در این رابطه اقدام به برگزاری نشست ادبی با عنوان "قلم؛حماسه؛آزادی" کرد.  

در این نشست که با حضور اعضای فعال ادبی برگزار شد مربی ادبی مرکز ضمن صحبت پیرامون جنگ و ارزشهای باز پس گرفته آن از بچه ها خواست خود را در فضای روزهای جنگ قرار داده و احساسات خود را بنگارند.  

این نشست که در ساعت 10 صبح آغاز به کار کرده بود در 11:30 به کار خود پایان داد. در زیر توجه شما را به خواندن بخشی از نوشته های آن نشست ادبی جلب می کنیم:  

.

. 

.   

مرضیه مکاری:   

دیگر نای رفتن ندارم . خسته ام و همه جایم درد می کند . بر روی زمین کشیده می شوم . رزمنده ای که مرا پوشیده و مرا بر روی زمین می کشد زخمی شده است . و اونیز جانی برای رفتن ندارد و خون از تمام بدنش جاری شده است .می خواهم یاری اش کنم می خواهم تندتر بروم اما ... دارد اشهد خود را می خواند چشم به آسمان دارد و لبخند می زند می دانم که دیگر وقت رفتن فرا رسیده است . ناگهان صدایی می شنوم صدای موتوری می آید کنار ما توقف می کند . رزمنده را برپشت خود سوار می کند و می رود . حالا من هم می توانم استراحت کنم . 

. 

. 

.   

نرجس حسین پور :  

وسط های جنگ بود برای مرخصی برگشته بودم و تا دو هفته دیگر باید بر می گشتم . مادر و پدرم می دانستند که باید بر گردم .اما مشکل مادر بزرگم بود که پیش ما زندگی می کرد و فکر می کرد که دیگر برنمی گردم و خیالش راحت شده بود . اما بلاخره روز رفتن فرارسید دراین فکر بودم که چطور این موضوع را برایش بگویم که ناراحت نشود .صبح که از خواب بیدار شدم خودم را اماده رفتن کرده بودم . توکل به خدا کردم و رفتم پیشش نشستم و باهاش صحبت کردم . مادر بزرگ در حالی که گریه می کرد دستانم را گرفت و پیشانیم را بوسید و گفت برو خدا به همراهت .